ارزیابی کارایی شبکه عصبی مصنوعی در پیش بینی شاخص های کیفی ( do و bod ) آب رودخانۀ دره مرادبیک همدان

یکی از عوامل مهم توسعه در هر منطقه فراهم بودن منابع آب مناسب میباشد. در این راستا علاوه بر کمیت، توجه به وضع کیفی آن نیز از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف از این تحقیق کاربرد مدل شبکۀ عصبی پرسپترون چند لایه در مدلسازی شاخصهای کیفی آب رودخانهها است. در این مطالعه از اطلاعات و دادههای شامل 10 متغیر کیفی ماهانۀ آب رودخانۀ دره مراد بیک همدان در طول یک سال و در شش ایستگاه برای مدلسازی اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی بعنوان شاخصهای مؤثر بر کیفیت آب استفاده شد. کارایی مدل شبکههای عصبی (do) و اکسیژن محلول (bod) (mae) و میانگین قدرمطلق خطا (rmse) ریشۀ مربع میانگین خطا ، (r) توسط معیارهای آماری ضریب همبستگی 0 و / ضریب همبستگی به ترتیب 986 do و bod مورد ارزیابی قرار گرفت. با ساختار شبکه بهینه برای مدلسازی 0 بدست آمدند. نتایج برآمده از این مطالعه نشان دهندة کارایی / 8 و 84 / 0/969 و ریشه مربعات خطا به ترتیب 42 do و bod مناسب شبکه عصبی پرسپترون چند لایه بعنوان تکنیکی برتر برای شبیهسازی تغییرات شاخصهای